Λίγα λόγια για την εθνική μας επέτειο στη γλώσσα των παιδιών.

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 199 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Τιμούμε και θυμόμαστε τους προγόνους μας που έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι. Οι Έλληνες ήταν σκλαβωμένοι στους Τούρκους 400 χρόνια. Τότε αποφάσισαν να επαναστατήσουν.

Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλογεί τη σημαία της επανάστασης

Κάποιοι ανέβηκαν στα βουνά για να κρύβονται και να τους πολεμήσουν πιο εύκολα. Αυτοί ονομάστηκαν κλέφτες. Αλλά και γυναίκες πολέμησαν με θάρρος τους Τούρκους. Οι Σουλιώτισσες. Για να μην τους πιάσουν στα χέρια τους οι Τούρκοι, χόρευαν το χορό του Ζαλόγγου με τα παιδιά στην αγκαλιά τους.

Πολλές ήταν οι μάχες και οι νίκες των Ελλήνων στη στεριά και στη θάλασσα. Πολλοί και οι αρχηγοί και οι ήρωες της Επανάστασης. Ανάμεσά τους, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, η Μαντώ Μαυρογένους, η Μπουμπουλίνα, ο Ρήγας Φεραίος και πολλοί άλλοι.

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Αθανάσιος Διάκος

 Οδυσσέας Ανδρούτσος

Μαντώ Μαυρογένους

 Μπουμπουλίνα

Ρήγας Φαιρέος

«Φεγγαράκι μου λαμπρό, φέγγε μου να περπατώ, να πηγαίνω στο σχολειό, να μαθαινω γράμματα, γράμματα σπυδάγματα, του Θεού τα πράγματα...»

Τα ελληνόπουλα πήγαιναν στο κρυφό σχολειό και δάσκαλοί τους ήταν οι ιερείς. Κάθε βράδυ όταν έβγαινε το φεγγάρι έλεγαν  «Φεγγαράκι μου λαμπρό …» και μαζεύονταν κρυφά να μην τους καταλάβουν οι Τούρκοι ,μαθαίναν γράμματα και μιλούσαν για το Θεό.

Μπορείτε να παρακολουθήστε το ακόλουθο βιντεάκι∶
https://www.youtube.com/watch?v=EZKRDbQjgd4&feature=emb_title

Το νησί μας, η Κρήτη, έκανε πάνω από 100 χρόνια πόλεμο για να διώξει τους Τούρκους και να ενωθεί με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Τέλος, η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή. Γιορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Πριν από πολλά χρόνια ζούσε μία κοπέλα που την έλεγαν Μαρία. Επειδή ήταν πολύ καλή, ο Θεός την επέλεξε να γεννήσει τον Χριστό. Έτσι μία μέρα, εκεί που καθόταν και προσευχόταν, εμφανίστηκε μπροστά της ο άγγελος Γαβριήλ και της έφερε ένα πολύ χαρούμενο μήνυμα. Της είπε ότι αυτήν επέλεξε ο Θεός για να γίνει μητέρα του Χριστού.

Ευαγγελισμός σημαίνει το

χαρούμενο μήνυμα που έφερε ο άγγελος στην Παναγία.

Η Ελληνική Σημαία

    Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, καθορίστηκε και η σημαία της, το εθνικό αυτό σύμβολο που χαρακτηρίζει κάθε χώρα. Την παρατηρούμε και σχολιάζουμε την επιλογή του μπλε χρώματος και του σταυρού (σύνδεση με τη θάλασσα και τον χριστιανισμό). Μετράμε τις γαλανόλευκες  γραμμές. Είναι 9…. γιατί όχι 8 ή 10; Και σε αυτό υπάρχει ερμηνεία… Συνδέεται με την  ιστορική φράση “Ελευθερία ή Θάνατος”, ένα εθνικό σύνθημα, για το οποίο πολέμησαν οι Έλληνες. Κάθε γραμμή λοιπόν της σημαίας μας αντιστοιχεί σε μία συλλαβή της φράσης αυτής. Ας το διαπιστώσουμε.

Στη συνεχεία μπορείτε να τη χρωματίσετε.

Πατρόν για σημαία

                             https://gr.pinterest.com/pin/470555861065224609/

      Ας τραγουδήσουμε!!

Ο θούριος του Ρήγα

https://www.youtube.com/watch?v=Vs1aN_5NC6c&t=27s

Μανά νου τα κλεφτόπουλα

https://www.youtube.com/watch?v=8UHRym
uhtBY

Να ΄τανε το ΄21

https://www.youtube.com/watch?v=Z6ccde7Z1ug

Ο χορός του Ζαλόγγου

https://www.youtube.com/watch?v=vApxQdoa5RY

Ο Θούριος του Ρήγα

Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λεοντάρια, στις ράχες στα βουνά;
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγουμ’ απ’ τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά;

Καλύτερα μίας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.

Ως Πότε Παλικάρια, Θα Ζούμε Στα Στενά,
μονάχοι σα λεοντάρια, στις ράχες στα βουνά;
Να χάνουμε αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;

Καλύτερα μίας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Ελάτε μ’ έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
να κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον σταυρόν.
Και όλοι μας με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν
να πούμ’ απ’ την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.

Καλύτερα μίας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.

ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΚΛΕΦΤΟΠΟΥΛΑ

Μάνα μου τα, μάνα μου
τα κλεφτόπουλα τρώνε
και τραγουδάνε, άιντε
πίνουν και γλεντάνε.

Μα ένα μικρό μα ένα μικρό
κλεφτόπουλο δεν τρώει,
δεν τραγουδάει, βάι
δεν πίνει δε γλεντάει.

Μόν’ τ’ άρματα,
μόν τ’ άρματά του κοίταζε,
του τουφεκιού του λέει:
Γεια σου Κίτσο μου λεβέντη,

Ντουφέκι μου,
ντουφέκι μου περήφανο
σπαθί μ ξεγυμνωμένο
μια χαρά ήσουν το καμένο.

πόσες φορές, πόσες φορές
με γλίτωσες απ’ των εχθρών
τα χέρια κι απ’ των Τούρκων
τα μαχαίρια.

Να τανε το '21

Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα

να 'τανε το 21 να 'ρθει μια στιγμή...

Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ' αλώνι

και με τον Κολοκοτρώνη να 'πινα κρασί

Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα

και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά,

και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα

μια ομορφούλα αγκαλιά.

Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα

να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά...

Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες

και ξοπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί,

Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ' τους μπαξέδες

να με ραίνουν μενεξέδες χέρια κι ουρανοί

Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα

και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά,

και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα

μια ομορφούλα αγκαλιά.

Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα

να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά.

ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ

Έχε γεια καημένε κόσμε

έχε γεια γλυκιά ζωή
και συ δύστυχη πατρίδα

 έχε γειά παντοτινή

Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες

Στη στεριά δε ζει το ψάρι
ούτε ανθός στην αμμουδιά
Κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε
δίχως την ελευθεριά

Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες

Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες

·      Παραμυθάκι!!

Τα Ελληνάκια της Ευγενίας Φακίνου.

«Σε κάποιο νησί για χρόνια αφέντης ήταν ο Αγάς* και έκανε ότι αυτός ήθελε. Οι Έλληνες κάτοικοι έπρεπε να τον υπακούν, να του δίνουν μερίδιο από τη σοδειά χωρίς κανείς να τολμά να μιλήσει. Γι’ αυτό πολλά παλικάρια ξενιτεύονταν στα καράβια. Ανάμεσά τους κι ο Γιώργης.
Όταν γύρισε μετά από καιρό, βρήκε το χωριό άδειο και το Παγόνι, το αγαπημένο πουλί της αδελφής του της Μαρίας, άρχισε να του διηγείται τι έγινε την Κυριακή, που γίνονταν οι γάμοι της Παγώνας και του Γιάννου.
 
Είχε πια νυχτώσει, αλλά το γλέντι συνεχιζότανε και θα συνεχιζότανε για πολύ ακόμα. Ο γαμπρός κι η νύφη χόρεψαν τον πρώτο το συρτό. Μετά χόρεψαν κι όλοι οι καλεσμένοι.
Η Μαρία κι οι φίλες της τραγούδαγαν για την ομορφιά της νύφης. Το τουμπελέκι, το ούτι, το κλαρίνο συνόδευαν το χορό και το τραγούδι. Κι εκεί που όλα ήταν χαρούμενα, φάνηκε ο Αφέντης ο Αγάς με τους δικούς του. Συνηθισμένος να κάνει ό,τι θέλει, φώναξε:
– Κρασί και μεζέ για τα παλικάρια μου. Κι εσύ Μαρία, σήκω να χορέψουμε!
Όλοι πάγωσαν. Τέτοια προσβολή! Η Μαρία δεν τα ‘χασε και με σταθερή φωνή του είπε:
– Δε χορεύω με το ζόρι!
Αυτό ήτανε. Η συνοδεία του Αφέντη του Αγά σήκωσε τα όπλα, οι δικοί μας τράβηξαν τα σπαθιά…
Του Γιώργη τα χείλια τρέμανε απ’ το κακό του…
– Αρκετά! φώναξε και τράβηξε το σπαθί του. Τώρα θα δει!…
– Μη! Του φώναξαν οι άλλοι και τον κράτησαν σφιχτά απ’ τα χέρια.
– Αφήστε με! Αρκετά πια με τον Αφέντη τον Αγά!
– Δεν έχει νόημα, Γιώργη, του είπαν οι άλλοι. Είμαστε λίγοι κι είναι πολλοί.
– Δεν είμαστε πια λίγοι, είπε ο Γιώργης. Και στ’ άλλα τα χωριά το ‘χουν αποφασίσει. Οι δικοί μας πού είναι τώρα;
– Οι ανήμποροι πήγανε σ’ άλλα χωριά πιο ήσυχα. Οι νέοι βγήκαν στο βουνό*, είπε το Παγόνι.
– Εμπρός, λοιπόν, για το βουνό!
Είχε ξεμυτίσει ο ήλιος απ’ την ανατολή, όταν έφτασαν στους πρόποδες του βουνού. Όλα ήταν ήσυχα. Τίποτε δε φαινόταν, τίποτε δεν ακουγόταν… και ξαφνικά… κοκκίνισε το βουνό απ’ τα φεσάκια* και μια ελληνική σημαία ξεδιπλώθηκε.
– Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!
Ήταν κοριτσίστικη φωνή, που το είπε, αλλά αρκετά δυνατή για να καταλάβει ο Γιώργης τη φωνή της Μαρίας. Με φτερά στα πόδια ανέβαιναν τώρα το βουνό, να ενωθούν με τους άλλους.

·      Ας παίξουμε!!

https://gr.pinterest.com/pin/557742735097681263

Παρατηρόυμε και περιγράφουμε την παραδοσιακή ενδυμασία του τσολιά

Φτιάξε και ΄σύ το δικό σου τσολιαδάκι

Υλικά:

• Μαρκαδόροι
• Χαρτί κανσόν λευκό για να ζωγραφίσουμε τα τσολιαδάκια μας ή κάποια έτοιμα σχέδια με τσολιαδάκι που θα τα φωτοτυπήσουμε.
• Καλαμάκι αναψυκτικού

Διαδικασία:

· Κόβουμε το τσολιαδάκι στο περίγραμμά του.

· Για να είναι πιο σταθερή η κατασκευή μας την κολλάμε σε σκληρό χαρτόνι.

· Χρωματίζουμε τις λεπτομέρειες στο τσολιαδάκι (φεσάκι, τσαρούχια κ.λ.π.), ενώ στο γιλέκο κολλάμε κόκκινο βελουτέ και στη φουστανέλα του διπλώνουμε σαν βεντάλια, χαρτί φωτοτυπίας λευκό.

· Ολοκληρώνουμε με το καλαμάκι αναψυκτικού στο πίσω μέρος.

Να μια ιδέα: Φωτοτυπήστε τσολιαδάκια κόψτε τα στο περίγραμμα και στερεώστε τα σε καλαμάκι αναψυκτικού. Θα έχετε όμορφες και απλές χάρτινες κούκλες για να παίξετε κουκλοθέατρο.

Περιμένουμε να μας το στείλεις με τη βοήθεια της μαμάς και του μπαμπά στα e-mail μας iridismi@gmail.com και psillanna@gmail.com. Επίσης θα μπορούσες να μας στείλεις και ότι άλλο, θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας!!

Θα τα πούμε πάλι σύντομα!!